E-sports is sport?

Gevecht om acceptatie is in volle gang.

Eerder schreef ik iets over E-Sport. Electronic sport gaat over wedstrijden en competities waar computerspellen worden gespeeld. Daarin gaf ik al aan dat er nogal discussie is over de vraag of het hier gaat om sportbeoefening of niet. En nu de media ook in Europa steeds meer aandacht besteden aan E-Sport zal deze discussie nog wel iets intensiever worden gevoerd. Ondertussen is in ons eigen Nederland de e-sportbond druk doende om erkenning te krijgen. Of deze pogingen succes zullen hebben wachten we maar even af.

Erkenning.

Feit is dat de E-sport ondertussen (erkenning of niet) gewoon doorgaat en in steeds meer landen voet aan (vaak commerciële) grond krijgt. In bijvoorbeeld Zuid-Korea worden de e-sport evenementen live op televisie gebracht vanuit een zaal die is ingericht als een heuse arena. Veel toeschouwers en de vergelijking met de dartsport begint al rond te gaan. Ook voor de darters is het namelijk een lange weg geweest om erkenning te krijgen. Ik weet niet hoe dat er nu in officiële termen voorstaat, maar zeker is dat de dartsport het Nederlandse publiek aardig heeft veroverd. Zeker het RTL-televisie publiek en dat zijn er nogal wat. En mijn voorspelling is dat dit met E-sport ook zo zal gaan. Niet te stuiten. Sport of niet-sport.Ik denk dat het de e-gamers een beetje worst zal zijn.

Kersenpitspuwers.

Bij onze buren in Duitsland is eigenlijk een beetje hetzelfde gaande. En ik denk dat het voor onze eigen e-sportbond interessant is om te gaan volgen hoe het zich ook daar ontwikkelt. Ook daar is de discussie al losgebarsten. Sport? Nee, zegt in eerste instantie de Deutsche Olympische Sportbund (DOSB). Ja, zeggen de geleerden. In de e-sportgemeenschap zelf is men het er in Duitsland ook nog niet over eens welke status men moet nastreven.

Ook in Duitsland is het zo dat de Nationale Olympische sportbond kan beslissen wat sport is en wat niet. Het begrip ‘sport-eigen motorische activiteit’ wordt in de mond genomen om de zaak te beoordelen. En dat is nog niet zo gemakkelijk. De vereniging van kersenpitspuwers diende tevergeefs een aanvraag om erkenning in. En als het deze sportbeoefenaars al niet lukte, welke kans heeft de E-sport dan?

Jammer, zou je zeggen. Pas als je als sport en als sportbond wordt erkend heb je echt toegang tot allerlei media en natuurlijk tot sponsoren. Maar gelden deze criteria wel voor gamers en hun wedstrijden en competities?

Volle zalen.

Insiders zeggen in de eerste plaats dat de fijne motoriek van e-gamers zo hoog ontwikkeld is (denk maar aan al die snelle muisbewegingen en -clicks) dat er alleen daarom al sprake is van motorische activiteit. In Duitsland wordt hiermee ook een vergelijking gemaakt met het darten: concentratie, een vaste hand en dergelijke. Maar wat waarschijnlijk veel belangrijker is, is dat de media de E-sport allang omarmd hebben. Logisch, het spektakel trekt steeds vollere zalen en in navolging van Azië zie je dat ook in West-Europa steeds meer mensen streaming meegenieten van de grote wedstrijden en toernooien. Het wachten is nog op live-uitzendingen maar ik voorspel u dat we dat de komende jaren gaan meemaken. Ik denk zelfs dat de eerste omroep die er werk van maakt een hele grote slag kan slaan. Ook al omdat er veel reclame-inkomsten te verwachten zijn via bedrijven die zich bezighouden met wedden op dit soort evenenmenten. Als volgend jaar de gokmarkt in Nederland hopelijk wordt vrijgegeven kan hier volgens mij aardig geld worden verdiend. Je zou denken dat de publieke omroep niet, zoals bij het darten, een grote groep tv-kijkers aan haar neus voorbij wil laten gaan.

Niet te stuiten.

Sport of geen sport. NOS-sport of niet, E-sport wordt populair. En ook de grote commerciële partijen ontdekken dit steeds meer. Immers; iedereen die ‘gamet’ zit op internet en kan dus ook met reclame worden bestookt. Dus steken de grote bedrijven steeds meer geld in de games. Voor de sportmarketeers een interessante ontwikkeling. De game-business is zo groot dat er op dit moment al miljarden rondgaan in die nog jonge handel. Het maken van bijvoorbeeld Destiny kostte zo rond de 500 miljoen dollar en League of Legends levert per jaar ongeveer een miljard op; nog buiten de inkomsten via de online-kijkers.

Kortom: gamen is zo interessant voor allerlei marktpartijen dat je het steeds meer geïntegreerd ziet worden in allerlei maatschappelijke gebieden. Wat denk je van trainingstoepassingen. Onderwijs. Industriële activiteiten. En natuurlijk in de sportwereld heeft het gamen allang geleden zijn intrede gedaan. Op de diverse beurzen zien we bijvoorbeeld Lionel Messi in een stand van een game. FIFA 16 stond op allerlei banners met de wereldster als uithangbord. Het spel Pro Evolution Soccer schuift de Duitse topvoetballer Mario Götze van Bayern München naar voren om reclame te maken. In veel sportgames zie je bekende sterren schitteren.

Dus sport of niet? Ik verzeker u dat de diverse commerciële partijen evenals de gamers zelf uiteindelijk hun schouders ophalen bij de vraag of ze Olympisch zullen worden of niet. Media aandacht en sponsoring zullen echt wel hun werk doen en de e-game toernooien en competities verder opstuwen. Er gaat veel in verdiend worden door allerlei partijen.

Kijk eens hiernaar: